Ah zaman
Kalleşlerin en büyüğü
Durmuyorsun durman gereken yerde
Ve koşuyorsun dilediğinde
Bir düşman gibisin
Acımasız ve kalleş
Haddini bilmez bir şairim
Oturdum masama
Seni anlatmak istedim
Ey umut
Düştü bir biri ardına sözcükler
Sayfalar karardı
Bir çocuktum Fellucede
Tanklara taş atıyordum
Bir şarapnel saplandı bedenime
Yere düştüm gözlerim gökyüzünde
Sonra bir direnişçi oldum Gazzede
Aşklar saklıyordum yüreğimde
Götürün beni uzaklara
Acının olmadığı
Mutluluğun kol gezdiği
Özgürlüğün olduğu yere
Götürün beni
Olmadığı yere savaşların
Parsellenmiş hayaller
Ve hücrelerde özgür duygular
Tacize uğramış fikirler
Ve insan
Ve hayat
Ve toplum ve gereklilik
Bir tarafta hallacı Mansur
Bir tarafta Mevlana
Ne yana baksam ışık
Ne yana baksam tanrı
Ben bedreddinim
Börklüceye sevdalı
Ülkeler kurdum senin için
Sürgünde olan duygularıma inat
Okyanuslar aştım sensiz…
Kurduğum ülkelere
Sınır çizmedim sınırsızdı ve açıktı
İstilaya…
SANA DAİR 3
Irmak olup sana akmak istedim
Irmak sendin yüreğimi serinlettin
Deniz oldum ak bana diye
Aşk nedir? diye soruyorlar, deniz diyorum, sonra hayır okyanus diye düzeltiyorum kendimi… okyanus olsa gerek, dalgasıyla, mavisiyle, fırtınası ve gizemiyle tıpkı bir okyanus…
Bir nevi yaşam yani… Sonra içimden bir ses geliyor, böyle bir okyanusta rotasız gezen bir gemi olmasın aşk diyor. Duruyorum, düşünmüyorum evet diyorum evet bu daha iyi…
Rotasız gezen ben olmalıyım, aşıklar olmalı ama, tümüyle aşk böyle bir şey diyorum.
Aşıksanız okyanus ortasında gezen rotasız bir teknesiniz diyorum… Var olma sebebini düşünün teknenin…
Sonra sonra seni soruyorlar bana. Ne diyebilirim ki derin bir nefes alıyorum işte bu, gördünüz mü? Diyorum…
Bir nefes seni anlatmaya yetmiyor ama, bu yürek nefessiz atmıyor ki…
Gülüm -semelisin
Güneşe hasret tohum
Ve yağmuru bekleyen toprak gibi
Gülüşünü kolluyorum geceleri
Hadi gülümse
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!