Gel bir karar verelim
gidelim ikimizde
Konuşmayalım tek bir söz
Kelimeleri incitmeyelim.
Her şeyi bırakıp yerli yerinde
Gel gidelim birbirimize
beni asıl kahreden
bu gelemeler,o gitmeler zamansız
İstanbul yine sen yolcu et beni
varsın bilmesin koy o,vefasız.........
ikiye bölündüm yine görüyormusun
Bizler ki bükülmez bileği Anadolu’nun
Dalga dalga, avuç avuç toprağıyız
Dönülmez geriye hayat yolunun
Mültecileri olan gözü kara ortağıyız
Bizler Fatih Yavuz Süleyman
şimdi sen
bir mahkumun son arzususun
benim için
yalanlardan,hayattan,yaşmaktan uzak
sensiz ümitlerim yaşlandı
gün doğmaz oldu pencereme
seninle su gibi akardı zaman
ellerin ellerimde olduğu zaman
uyuyamazdın dizlerime yatmadan
bomboş avuçlarımda senden izler var
saklarım hala verdiğin resmini
Yine sus
Yine kaç hadi
Bir ahu gibi
Hadi yine zifiri bir yalan ol
Yüreğinde ne varsa
Vurma hala
Git desem, nereye gideceksin sanki?
Senin benden başka yerin yurdun mu var?
Ama
Sen yine de gitme,
Tencere kapak olalım.
Meğer dayanabiliyormuş insan
Boyundan büyük yüklere
Ve katlanabiliyormuş günü gelince
Kavuşamamak fikrine….
12.01.07/04.00
Besbelli
Geldiğim bu kent
Henüz yokluğunla tanışmamış
Baksana;
Ne de açan çiçeğin boynu bükük,
Ne doğan güneşin yüzü kararmış
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!