Ey sevgili!
Sen ve ben bir pergel gibiyiz.
İki başımız var bir tek bedenimiz.
Ne kadar dönersem döneyim çevrende...
Er geç baş başa verecek değil miyiz?
Bir kalemin ucundan hislerim akınca
İnce bir yol onları daraltıyor sıkıyor
Beni anlayamazsan gözlerime bakınca
Göğsümü parçala bak kalbim nasıl atıyor.
Sensin kalbim değil göğsümde vuran
Bir çember çizilse
Merkezinde ben kenarında sen
Sen döndükçe beni,
Ben döndükçe seni görsem.
Ve öyle bir an gelser ki
Yarıçap sıfır olsa...
İçimde bir hastalık başladı aniden.Bu öylesine amansız bir hastalık ki; asalak gibi tüm duygularımı kemiriyor.Hakim olamıyorum ona hükmedemiyorum.Hastalığım ne mi? Nefret...Nefret...Nefret! Şimdi senin yokluğunda her şeyden nefret ediyorum.Eskiden yanlızlığımın en yakın sırdaşı olan mavi denizlerden,tatlı sert dalgalardan şimdi nefret ediyorum.Bana yanlızlığımı hatırlatıyor şimdi kıyıya ulaşan her dalga. Şu bana her zaman romantik gelenşiirlerimin ilham kaynağı kızıl ufuklardan, güneşin batışından nefret ediyorum.Biliyor musun artık dünyadan ve şehirlerdende nefret ediyorum.Şehirleri ayıran uzun yollardan da,derin uçurumlardan da nefret ediyorum.Nefretim en çok iki şehirde yoğunlaşıyor.Birincisi ayrılığı tattığım bu şehirden,adına ayrılıklar şehri dediğim, gecesine şiire yattığım, gündüzüne umutla baktığım, havasını ciğerime çektiğim bu şehirden nefret ediyorum.Ve senin yaşadığın şehirden nefret ediyorm.Bana senin yokluğuna ağıtlar yaktırdığı, seni ışıltılı gecelerinde barındırdığı için o şehirden nefret ediyorum. Nefretim o denli yoğun ki... O her gece ışıl ışıl yanan sokak lambalarını teker teker kırıp karanlık katran gecelere mahkum etmek istiyorum.Karanlıklara gömülsün ki karanlıkta kalmak nasılmış anlasın istiyorum. İşte nefretim böylesine yoğun hasret çiçeğim. B ir gün bu nefretim beni öldürebilir. Ama ben nefretten değil senin sevginden ölmek istiyorum. Çabuk dön! Ölebilirim...
Soğuk bi kış günü gece ayaz, ıssız ve sessiz.
Yanlızlık çığlıkları gecenin ayazını kesiyor sessiz.
Soğuk gecenin tek sıcak bakışlaı bile neşesiz.
Bilmiyorum bu ömür nasıl geçer sessiz ve sensiz.
Ey gözlerinin derinliğinde boğulduğum dilber.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!