Hasretinle yanan ruhum,hicranınla yanar ağlar.
Bir bir geçerken günler,saatler arkaya bakmadan.
Ölüm fısıltıları ile eser selvilerden kopan rüzgar,
ve koparıp gider tek kuru bir dal bırakmadan.
Can yok,canan yok,dostlar yok artık yapayalnız yollarda
Bu yıldızsız bulutlu geceler,çıldırtan insanı,
Bu can yakan ayrılık,bu yalnızlık,bu hüzün.
Bir afet sonrası paramparça,
Çökmesi yok mu gökkubbenin başımıza.
İşte o hüzne müptela olmuşluğumuz,
Bir deli poyraz eser,
Günün her vakti denizlerden
Alır başını gider ufka uzayan sularda,
Yapayalnız garip bir tekne.
Nerdeyim? nasılım şimdi ben?
Senin için şiirler yazıyorum
Hep vurgun yedim senelerce kaderden,
Ben yılgınım anlayın,anlayın çaresizliğimi,
Acısını ancak var olmanın eceli temizler,
Birde gözyaşlarımı yıkayan yağmur damlacıkları.
Ben yılgınım anlayın,anlayın çaresizliğimi.
Seni ne çok sevdiğimi sana hasretken anladım,
Yıldız yıldız parlayan gözlerini,
Nazlı ceylan gibi ürkek b akışını,
Yanağındaki gamzeni,
Ruhumu ısıtan sıcacık nefesini....
Ne çok özledim bilemezsin.
Belki hiç şafak sökmeyecek,
Güneş hiç dogmayacak yarınlarıma.
Bir bulutun gölgesinde serinlemeyecek,
...Tel tel dökülürken umutlarım.
Bir deli rüzgar esecek sadece,
Başucuma dikilen selvinin dallarına..
Sensiz uyandığım ilk sabahtı...
Kar yağıyordu saçlarıma,
Beklerken seni gün ışıdığında,
Kapkara bulutlarını yolladın bana.
Hicran perdesinde bir nagme kulaklarımda,,
Her seni düşünüşümde..!
Karanlıgına sevdalanıyorum yalnızlıgımın.
Ayaz vuran sokak lambası ışıkları gibi,
Sis pus hayallere dalıyorum.
Yüreğimde ki koralev artan şiddetle yakarken,
Buz tutan bedenim yokluguna titriyor.
Bir aşkı yaşamak isterdim,
Masallarda okunmayan,
Sevgiyi içmek isterdim kana kana
Henüz yudumlanmayan.
Önce gözlerimiz konuşurdu,bazen manasız..
Bir ışık parlardı yosunsu gözlerinde
Gözlerine baktığım zaman.
Yavaşça başını eğerdin,
Saçlarının gölgesi düşerdi kardan ak alnına,
Pembemsi güller açardı ay yüzünde,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!