Muş Gibi Şiiri - Cihan Özbağdat

Ait olamadım düzenin puslu tarafına
Ne –mış gibi oldum ne de –muş.
Ya vardım ya da yok!
Bakar görmezlerin arasında, kısamadım gözlerimi.
Belli ki başaramadım sizden biri olmayı.
Belki de yapamadım kuru sözden anlamayı.

Meyletmedim ışığına,
Karanlığın en hasında.
Ne –mış gibi oldun ne de –muş.
Ya vardın, ya da yok!
Vurdum duymazdı tavırların,
Sezemedim hislerini.
Bence Aşk la yanaşmadın.
Benle Aşk a yakışmadın.
Tebessüme sığındım.
Yeteri gördüm, Olur'a kördüm.
Olmamış, olamamış, zaten hiç olmazmış.
Her kısmet deyişimde yine bir şeyler ters gitmiş...
Meğer tükenen hayaller değil de hayatın ta kendisiymiş.
Dedim ya –muş gibi yapamadım;
Eğreti duran bendim.
Geç olsa da anladım.
Zira tüm hikayeler gibi başlamıştı bizimki de.
Bir varmış...
Bir yokmuş...