Murtaza 5 Şiiri - Zehra Yaden

Murtaza 5

Tüm dünyayı sanki bir ben kurtaracakmışım gibi savaşlardan, düşünüyorum.
Aklımdan geçenler, elimden gelmiyor, Murtaza..
Henüz sözleri aşamazken,
Füzeleri nasıl durdurur yüreğim?
En içli kavgaların ortasındayım.
Mazlumların gözbebeklerinden taşıp Afrika’da "umut" diye anılıyorum..
Kundaktaki bebek anasız,
Analar evlatsız..
Yüreğimde hissettiğim bu acı tarifsiz.
Allah için bağışlıyorum en içli kavgalarımı.
Vatan için, can verilir de;
Can için vatan verilmez..
Neyin hırsıdır bilmem, bu kan dökmeler.
Ucu yüreğime dokunan bu savaşların savaşanları,
İnsan yoksunu olanların canavarları.
Yaşamaya umut ederken ölüyor insan.
Bir taşa yirmi kurşun diyorum, Murtaza,
Bir taşa, yirmi kurşun..
Tarafsızlığımın tarafıdır insanlık.
Yüreğime sardıklarımı yanıma alabiliyor muyum; kavgaların, kurşunların, füzelerin, yangınların ortasından?
İçim çok acıyor da..
Onlar orada, ben burada;
Haset ve düşmanlıkla yönetiliyor bu dünya..
Seçemediğim kadar yaşamımı, onlar da seçemedi yaşadıklarını.
Kıyamet başucumda,
Koptu kopacak yüreğimin ucunda..
Dünyanın nabzını tut, Murtaza,
Bu savaşların kazananları olmayacak;
Kaybedenleri her an artarken.
Dünyanın nabzını tut ki,
İnanıp inanmayan herkes hayret taşısın ilahına, Allah’ına..
Sonra yeni bir yaşam, bahşedilmişçesine bırak o nabzı, savaşların, serzenişlerin ortasından;
İnsanlar ölecek kadar çok istesinler yaşamayı,
Eli kanlı olanlar bıraksın mazlumların yakasını.
Tarih artık güzel şeyleri yazsın.

[14 Haziran 2025]