Mürekkep Kurumadan Şiiri - Esra Kaya

sabah çamaşırla yıkarım cümleleri
sözü kağıda dizerim
damlar durur sefaletimin mürekkepleri
" dostun, düşmanın gözü ocağımızda "
der annem..
kar beyazı kağıtları öne asarım
sakız gibi salınır durur mübarekler

öpülesi ellerimin mahareti sanır çoğu
oysa ayaklarımın altı şişene kadar
saçlarıma aklar düşene kadar çalışırım
soluksuz koşularda anlımın derisi çatlar
ama mis kokar gelip geçtiğim odanın kuytuları
bundan sebep mutluyum
çiçekler açar elimin değdiği yerde
leylak, lavanta, lilyum...

bir kazırım bir kazırım bir kazırım
daha ( İ ) demeden " işe " hazırım

tuzun ta ruhunu bilirim ve amonyakla
dağlarım içimin en olunmaz yaralarını
tertip ve düzen ah! o darmaduman
ruhumun hallaç pamukları özen görmemiş
çocukluğumun pejmürde yanları

felsefesi derin kitaplar gibi durmalı
raflarda, askılarda, çekmecede eşyalar
aralarında kokulu sabun ayraçlarım
anca böyle mutluyum
leylak, lavanta, lilyum

bir silerim bir süpürürüm bir ovarım
daha ( H ) demeden hay'a kalkarım

ay gibi güneş gibi yıldız yıldız
parlamalı, pirüpak olmalı her yer
yüreğimin sarnıcından sızmamalı
geçmişimin o kesif o kötü kokuları
çay demde durmalı
temizlik dediğin cancağızım
iyi bir şiir gibi olmalı
elvan elvan huzur kokmalı her yer
anca o zaman mutluyum
leylak, lavanta, lilyum..
Esra Kaya