Yaşamak mı gerekirmiş zorluğu anlamak için?
Bilinenleri dinlemek, masal gibi gelirmiş insana.
Adem ile Havva'dan bu yana, hepsi aynı işte!
Emekleri bir zevk uğruna harcamış binlercesi,
Umutsuzluğa kapılmıştı, imtihandı belki hayat.
Belirsizliğin götürdüklerinden ders çıkarır insan
Artık senin değilim, seninle değilim.
Konuşurduk birçok kez, tartışırdık.
Dinlerdim seni, anlamaya çalışırdım halini.
Çabaladım birçok kez anlayamadım.
Zamana bıraktım sevgimi, kendimi, seni.
Farz et ki bilmediğim bir yerdesin
Farz et ki bilmediğin bir haldeyim
Ne gidenin döndüğü bir diyar
Ne de gelenin kavuştuğu bir mahal
Dün gece aklıma gözlerin geldi, hapsoldun zihnime.
Gurur geldi çıkarmaya, gönül engel oldu,
Zaman ise dışarıdan izledi olanları.
Feryat feryat diye inliyor içim, kimse duymuyor mu ki olanları ?
Halbuki dışarıdan baksan soluk halim.
Sevdamın yüreğinde kavrulan kestane,
Sıcak sobanın önünde uzanan sen.
Kahrını yaşamaya gün edinmiş ruhum.
Sabahlara kadar keder ile mezelenen,
Rakı sofrası gibi uzun süren saatler.
Yalnızım herkesin içinde bir yalnız.
Her geçen gün daha da uzaklaşıyorum
Uzaktan bile daha uzak hissediyorum
En kötüsü de ne biliyor musun?
Sevgiden uzaklaşıyorum, hayatımdam.
Uzun zaman sonra seni sordum yalnızlığa
Birkaç gün evvel geldiğini söyledi masalar
İçtiğimiz kahvelerin tadı da kalmamış
Kederle demlemişler her birini
Hani demişler ya, içilen bir kahvenin bin yıl hatırı vardır diye
Anlamamış sevdası derdini
Anlatmaya çalışmış kendini
Bir gece vakti, sabaha karşı
Oğlan meraklanmış kız için
Merakını içine atmış gönül
İflas etmiş organları, o gün
Aldığım mesajın mutluluğu ile uyanıyorum sabahları
Kırgın bedenimin güneşe teması ile ısınıyorum
Isındığımı sansam da titriyor bedenim sensizliğiyle
Sana sarılarak uyumanın verdiği hasretle kavruluyorum.
Uzun uzun akıyorum gözlerine, alamıyorum kendimi
Severek ayrılırmış insan, ya da ayrıldığını zannedermiş sevdasından.
Bırakmazmış zihni gecelerinde, odalar dar gelirmiş insana.
Ansızın ıssız sokaklarda bulurmuş kendini, yine onsuz değilmiş vesselam.
Gözlerini kapatarak koşmak istemiş, bu seferde zihni yanlız bırakmamış.
Bazen istemese de ister yanında olmayı, onunla olmayı.
O yürüdüğü sokaklarda denk gelmeyi.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!