Unuttum artık sevgileri
Ve şimdi
Damarlarımda bir savaş türküsü
Yüreğimde bülbüllerin ölümü var
Vuruldukça vuruluyorum
Nereden geliyorsa kurşunlar
Kalpsiz kelimeler değildir şiir
Onun da aşkları olmalı
Kanı akmalı kızgın çöllere
Damla damla erimeli nefesi
Kuşlara türküler söyletmeli
Karışmalı gözyaşları denize
İçilmez bu bade yakar sinemi
Kaç zamandır gönüllerde kor oldu
Kime bildireyim bunca derdimi
Arz eylemek tellere de zor oldu
Nice döktüm gurbet elde kanımı
Artık,
Bir ceylan sırtında hasretim
Güvercin telaşıyla ilerlerken zaman
Yere vurur kanatları,
Kabarır toprak!
Toprak,
Çekmiş yine
Beyaz örtüsünü üstüne
Dünya soğuk bir ceset gibi
Sokaklar bomboş ve karanlık
Güneşleri gözlerine adadım
Hasret vurdu gecelerimi,
Karanlığa merdiven dayadım
Ay kavurdu yüreğimi,
Koştum arşa sarıldım
Kanattı yıldızlar ellerimi!
Eskimiş zemheri ayazı öpüşler
Kırık kabuğundan sızıyor
Kanı avuçlarına doluyor gecenin
Bir ince sızı türküler bu vakit de
Duvar dibinde bir kız çocuğu ağlamaklı
Baharda çatlar tomurcukları ayrılığın
Geceler boyu gözlerini beklerdim
Gözlerin gözlerime değdiğinde
Titrerdi gözlerim
Bakışlarım vurulurdu şafakla birlikte
Ve bir gece daha son bulurdu
Kimliksiz bulutlara yaslanırdı akşamları,
Sessizce koşardı ertelenmiş ufuklara
Bir gece boşanıverdi düş yorgunu uykulardan
Terkedilmiş bir sokağa bıraktı çığlığını,
Kayboldu yağmur kokulu dalgın bakışları
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!