Ben neyse alışkınımda
Böylesi bir terke!
Senin kolayca itişin yok mu
Yok mu bu umut dolu yolu…
Ben hep hazırım arkadan vurulmaya da
Eğer yalan varsa ve de sahtelik
Eğer tapıyorsan paraya.
Parayla iyi yaşamaya
Her şeye rağmen yaşamaya.
Ben yokum orada bilesin.
Nefret mi oldu yoksa, belki de bir tiksinti
Ona duyduğum, sevgi değil artık.
Niye Allah’ım ne oldu böyle bana?
Onsuzluk çıldırttı belki de beni
Geçen aylar dağıttı herhalde her şeyi
Düşünceler karıştı, mantık nerede
Biliyorum yerimi, kızıyorum
İstiyorum olmam gereken yeri
İnatla...
Bulamıyorum kendimi
Arıyorum, bulamıyorum,
Seni bekliyordum sevinçle
Fakat keşke gelmesen.
Seni inan çok seviyorum.
Keşke sen beni hiç sevmesen.
Seni almak, uçurmak isterdim
Sen çok zalimsin sevgilim
Nasıl oldu da fark etmedim.
Sen acımasızsın sevgilim
İnan bunları söyleyen ben değil;
Ellerim,gözlerim,dertlerim.
Hayat bu çok uzun
Bazılarına gereksiz bir tekrar.
O yüzden yaşanmalı her an
Ama anlamak birşeyleri...
Şu anda Ezan okunuyor
Birileri benim ceza çekmemi istediler
Bilemediler ben hep çekmekteydim.
Bilemediler ben hep cezalıydım...
Onlar rahat olsunlar ve huzurlu
Ben hep ölüydüm zaten.
Her duygunun fazlası
Taşar gibi, seller gibi
Süpürüp götürüyor her şeyi
Ne gelirse önüne…
Normal olmalı mıyım?
Yaşarken terk eder mi,
Ruh bedeni?
Aldığım nefes, nefes mi?
Verdiğim can çekiş.
Yoksa böyle mi oluyor,
Terk ediş...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!