Var mı kalan bir şey diye sordu buğulu gözlerle
Ellerim koynumda
İleri geri salınarak
Bir acı daha kazıyordum kendimize
İnsanın tutunacağı tek şey kendisi
Anlatılmamış hikayeler var aslında
Şuracıkta sallanır bir ağacın dallarında
Ve kör bir rüzgar alır gider
Yaşanmış şeyler kalır yanı başında
Alabora olmuş deniz
Bekledim
Derdini tasanı
Uzakları
Eksik kalmasın diye ne geçmiş ne gelecek
Yalanlarını
Umutlarını
Birer birer vuruluyor beynimde o zamansız anılar
Seni ilk gördüğüm yerde mıhlanmış kalıyorum
Kaç kere öldürüyorum seni o an
Kaç kere döndürüyorum dünyayı o an için
Aslında üç kez yaşadım
Ve üç kez öldüm
İlkini hatırlamıyorum bile
Tek bildiğim bir ağaç kovuğunda olduğum
Cebimde oyuncaklarım
Aslında bu kadar canımın yandığını bende bilmiyordum.
Sahipsiz ölüler yatıyor sokakta
Kan içinde elleri yüzleri
Kan içinde yürekleri
Soğumuş bedenleri
Yanakların gibi al aldı gecemiz
Bir yanımda sen
Diğer yanımda hiç olmamış ben
Yananların ahı avucumda
Saçılmışız dört bir yana
Bir soluk sen, bir tutam ben
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!