Senden uzaklarda iken hasret kalbimi deşiyor.
Ümit dolu mutluluklar özleminle birleşiyor.
“Sevgi de zamanla ölür” diyenler yanılmaktadır.
Alâkamız ağaç gibi; uzadıkça kökleşiyor…
Aşkın uçuştuğunda onu ilk yakalayan,
Sanırım Murat oldu, ey kariyerli bayan!
Lakin, zannetme bu aşk bilinmez ve gizlidir.
Işıksız gecelerde görünür ayan beyan!
Siz utandığınızda, bayılıyorum size!
Kısa zamanda böyle gelişme bir mucize.
Evlilik hazırlığı yapmakta olan kızlar
Bence eşya yerine hayâ koysun çeyize!
İnan hiç kimsede yok sendeki hüsn-ü sîret.
Ahlakında bir cevher görür nur-u basiret.
Hem kalben hem de cismen yakın olduğun halde,
Hayalinle yaşamak varmış kaderde. Hayret!
Aylar boyunca gönlüm hep hayalini kurdu.
Sonbahar bitmeden gel. Gönlümü bahtiyar et.
Lütfen buna kulak ver. Cidden çok hoş olurdu
Ilık bir Ekim günü iade-i ziyaret!
En cömert olan insan gönülden yedirendir.
Halkın ihtiyacını söylemeden görendir.
İkram edenden daha üstün olanı ise,
İkramı sevmeyene ikramı sevdirendir.
Aslında kalbim şeffaf. Duygularım da berrak.
Gün gibi aşikardır. Bu aşk benim tek derdim.
Görmek isterdim ama... Bir yolunu bularak,
Seni çok seviyorum demeyi çok isterdim...
“Ben dinsizim” cümlesi çok muteber değildir.
Dinsizlik, kâfir kalple yapılan bir fiildir.
Hakkı örtmeyen kişi dinsiz sayılmamalı.
Müminlerle geçinmek imana bir meyildir.
Öyleyse müminlerle dost olanlar bilmeli:
Nâkıs istidatları acıtıyormuş hasret.
Ayrılık şu dünyanın muktezası belki de...
Lakin dua etmeli. Çünkü yakındır nusret!
Ümitvar olunmalı. Böyle diyor akide.
Ben dahi hasret çeken, kalbi mahzun bir kulum.
Toplum hayatımızda en önemli bir düstur
Bencillikten vazgeçmek ve fedakâr olmaktır.
Eğer nefsin kötülük isterse onu sustur.
Elbet kötülük bâtıl, iyilik ise haktır.
Sıla-i rahim gibi, iyilik de nafîdir.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!