Gecenin dingin sükûnetini perçimleyen,
Ilık rüzgârın ardınca,
Sokak lambalarında beliriveren
Çisileyen yağmurun,mahremiyetsiz edâsı.
Ve içtiğim sıgaranın sızlayan dumanında,
Yokluğunun belli belirsiz silüeti.
Nasıl söylesem
Bir şiir yazıyorum virgülsüz ve noktasız
Eyleminde dahi ünlemsiz
Ne devamında ben ne sonunda seninle biten
Yağmur sonrası toprağa düşen
Mislik bir koku
Bu gece biraz daha üşüyorum
Yalnızlığımı hisseder gibi satırlarım,
Bir bir buz kesiliyor, parmaklarımdan pencerenin pervazına.
Buğusunda hasretim yansır, her dokunuşta.
Biraz daha kalsaydın yanımda,
Bu günlerde kaçıncıdır bu ?
Ayak serçe parmağım yokluğuna çarpıyor.
Be hey yürek sızım!
Şimdi sırasımı sükutun,
Bağır avazın çıktığı kadar
Haddini bilecek gam keder.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!