Bir ellerime yabancı yüzüm,
Birde aynalara.
Yoksa herşey aynı senden sonra.
Usulca süzülüyorum yataktan
Her sabah seni uyandırmadan.
Daha kaç defa
Düşeceksin uykularıma
Giyotin gibi ansızın?
Daha kaç zaman
Dayanır insan
Bu başsız rüyalara?
İlk cemre düştüğünde yüreğime
Bilemezdim kanımı böyle kaynatacağını
Bilemezdim buğu olacağını gözlerime
Gözlerimden çiğ tanesi damlatacağını
Ve bir gün böyle bensizliğe yanacağımı
Alacağını bütün benliğimi elimden
Şaşı gözlere bakar gibi
Yoruldu sevdam gözlerinde
Beyazında yokoldu bakışlarım
Bebeğini kaçırdım herseferinde
Kesişmez oldu ışığımız alev alev
Çarpmaz oldu kıvılcımlar tenimize
Yalnızlık zamanı saymaktı ilmek ilmek
Eski bir halının üstünde.
Takılıp kalmaktı bilmem kaçıncıda
Ve geri dönmekti en başa.
Eriyip solmaktı üstünde renk renk
Yırtılıp tel tel olmaktı birlikte
Sana kelimeler koşturdum
Bir dizi
Kimi sen oluyordun
Sen kokuyordun kimisi
Biri gül açıyordu
Biri kocaman bir diken
Ya kör bir karanlık
Yada gözleri kör eden parlak bir ışık içindeyim
Her durumda görmüyor gözlerim
Her durumda aranıyorum bütün duyularımla
Ya ölüm sessizliği oluyorsun
Ya sağır eden bir çığlık kulaklarımda
Bir ben aldandım
Yalancı bahara
Güneş ısıttı zamansız
Ilık bir yel çaldı dallarıma
Uyandım filiz saldım
Bir ben aldandım
Ben üst üste umutlar biriktirdikçe,
Sen gelip en alttakini alıyorsun önce
Ve yeni umut kırıntıları serpiyorsun
Ben darmadağın bir enkaza dönünce
Madem böldü bakışlarımızı
Demir parmaklıklar burgu burgu
Madem deldi uçları aşkımızı
Bugun değil görüş günü
Bekleme gelemem artık
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!