O kadar yalnızdı ki duygularım,
Nerede bir ses duysalar koşup giderlerdi,
Belki sen de ordasındır diye...
Bir den görünce seni karşımda
İki eliyle boğazıma yapışan hasretine inat
Üç’ümüzü işaret ettim tüm heyecanımla
Okur musun bilmiyorum
Ben sessiz sedasız yazıyorum tüm aitliğimi
İçinde hiçbir art niyet yok
İzmir paylaşırken şubatın tüm soğukluğunu
Kısık gözlerle,yüzümü bıçak gibi kesen rüzgara inat
Sevdiğim, en bana ait gözlere doğru yürüyordum
Yürekte aciz bir tavır sergilerken duygular
Yıllar beklemez asla,
Hayalinle geçtikçe yıllar ve büyüdükçe bir çocuk gibi,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!