neşemi götürdün sen bu dünyada
seninde yüzün hiç gülmesin zalim
bıraktın beni kötü zamanımda
sende aşktan yana hiç gülme zalim
dertler kederler senide hep bulsun
aşıksan seviyorsan tutsaksın
senin nereye gitmek istediğine
o karar veriyor senin yerine
neyi yemek neyi içmek bile
sadece onun elinde
kal dese mecbursun
insan duygulandığı zaman yazarmış
satır satır hece hece şiirleri
acılarını paylaşır yazdığı zaman duygulanırmış
hayatın aslında sınavdan iberet olduğunu
işte o zaman anlarmış
bir karşılık bile vermeden bana
hayellerimi sen yıkıpta gittin
tercih için hiç danışmadın bana
ne halin varsa gör diyipte gittin
yaşadığım bunca acıya rağmen
kader ayrılık biçti bu aşka
yüzüm gülmedi gittin gideli
sevgi engeller koydu yoluma
neşem kalmadı gittin gideli
mutluluklar dilendim yolunda
aradım sen yokken aşkı sevgiyi
senden bir başkasında bulunmuyor
denedim senden bir başka sevmeyi
anladım bu yürek sensiz olmuyor
avuttum gelirsin diye kendimi
dağ gibiydim yıkılmazdım
binlerce kurşun sıktılar
hala ayaktaydım
bir tek sana yenik düştüm
bir tek sana tutsaktım
gönlümde bir kelepçe
hep akşamları gelirdin aklıma
güneş battığında hava karardığında
nedense gökyüzüne düşen hüzünden mi
bilmiyorum ama
yanlız seni akşamları anardım
gözlerin akşamlarda gelirdi aklıma
unutulmazımsın benim
unutursun deme aysel
kanayan bir yarasın sen
durdurursun deme aysel
yazıklar olsun bahtıma
doğunun güneşe bakan yüzüne
işlenmiş tığ gibi kurulmuş erciş
ismini ararken binbir hecede
sanki kırk alime sorulmuş erciş
Van ilinin soğuk serin yanına
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!