-Aşık Murat Çobanoğlu’na-
Bindokuzyüz kırkta Kars’ta doğmuştu
Sözünün eriydi şol Çobanoğlu
Yalnızca Mevla’ya boyun eğmişti
Civanmert biriydi ol Çobanoğlu
Babasının adı Aşık Gülistan
Kiziroğlu türküsüyle bir destan
Boyunu görenler olurdu mestan
İriden iriydi dal Çobanoğlu
Ekmeğini kazanırdı sazıyla
Sevgi dolu idi daim özüyle
Türküsüyle deyişiyle sözüyle
Çalışkan arıydı bal Çobanoğlu
Sazını taşırdı her dem sırtında
Nice sevenleri koyup ardında
İkibinbeş, yirmi altı martında
Beyaz libas giydi kul Çobanoğlu
Şeref Taşlıova yalınız kaldı
Feyzi Halıcı’da hüzüne daldı
Kendi gitti sazı yadigâr kaldı
Âşıklar yariydi gül Çobanoğlu
Tektaş’ım diliyor binlerce rahmet
İnşallah ahrette çekmez o zahmet
Bu şiir hatıra gülden bir demet
Bülbülün zârıydı dil Çobanoğlu
27.Mart.2005, Darende
Musa TektaşKayıt Tarihi : 21.10.2007 10:41:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!