Bilsen gerçekliğini bu katlanılmaz yangının,
Bilsen bu ibrahim külünü.
Yol bekleyenler daha uzağı görmek için,
Göz kısar hep.
Kısıktır,
Özlemleri,
Neden sevmedin beni,
Söyle!
Ne eksiğim vardı ,senden başka...
Uzun,çetin bir hırpalanıştan yeni gelmiştim.
Elini tutmaya kıyamazken ;
Kim bilir,
seni daha fazla acıtmak için,
kim siliyordur izlerimi.
Hangi dilbaz,
okşuyordur ruhunu,
Sabaha karşı gözümü açıp tavana baktım,
Karanlıktı her yer.
Düşündüm de hiç kimseye haset beslemiyorum,
Kuşları,ağaçları ve insanları seviyorum.
İyi bir adamım dedim,
Ölmenin tam zamanı;
Zaman bizden çok şey aldı,
Nasılsın? diye sorma.
Bilmiyorum!
Hasar tespiti için beni öpmen lazım...
Muradem
Çünkü sevgilim !
İçi çürür insanın.
Anlatsam da,
Anlamazsın;
Özlemenin,ölüm ile kardeş olduğunu.
içim de bir şeyler ölüyor Tanrım!
hatıralar beynimden siliniyor,
her şey üçüncü sınıf bir film sahnesi gibi;
duygusuz,
zaman kaybı gibi geçiyor gözlerimin önünden,
hatırlamaya çalıştıkça buğulanan,
Yokluk nedir bilirdin oysa ki,
düşüncesiz biri değildim,
aksi de değildim,geçimsiz de.
Param yoktu hepsi bu,
sadece geçim sızım'dı,
yoksa ben de isterdim,
İçin içini yerken,
Bir nevi sahur da sayılır.
aç kalınca bir seviye,
dindarlıktan sayılır yokluğum.
Dolanırken perdesiz evimin etrafında,
Boşuna uzamış olmaz mı,
o çok sevdiğim saçların,
dokunmazsam.
Güzelliğin neye yarayacak değmeyecekse,
gözlerim.
O büzüştürdüğün çenen boşuna düşmez mi,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!