Bir çok şeye müptelasın.Lakin hergün birer birer birşeylerin eksiliyor.Gözlerin bir daha görmesem diye intizarda,yüreğin her kayıbın
Arkasından hüzünlü.
Maddeleşen sevgi gösterileri içini açıtırken,gerçekleri yaşamanın dayanılmaz ağırlığını hissediyorsun.
Her kelimenin kurşun gibi ta yüreğinden vurmak istediğini anlıyor,her davranışın sonunun nasıl acıtacağını biliyorsun.
Lakin dedik ya birşeylere mübtelasın.Ya şiir'e
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta