Müptela Ettin Beni

Ey can
Belki bir gün dönersin diye
Yollarına adaklar adayarak
Binbir umutla beklediğimsin sen
Ve
Göz yaşlarımdan bile sakındığım
Penceremin tozlu camına itinayla nakşettiğim hayalin.
En değerli hazine gibi üstüne titrediğim varlığımdı
Z-amansız yağmurlarla silinip gitti.
Oysa ne çok fırtınadan rüzgârdan korumuştum hayalinin resmini.
İşte o gün çok derinden hissettim sensizliğin acısını.
Sen olsaydın eğer yanımda
Unuturdum sol yanımdaki yürek yangınlarını
Unuturdum belki de yokluğunun
Bitmeyen sancılarını.
Ben ki
Avcısına tutulmuş,
Işığına kapılmış acemi bir kırlangıç
Uçmaya mecalim yok bilesin
Hadi gel de sar kalbimde açtığın
Dermansız kabuk bağlamayan yaralarımı
Söyle ey kalpsiz söyle
Sevda yükü her türlü yükten ağır mı ?
Kalbimin hercai menekşesi
Söyle,
Yanıyorum diyorum
Ölüyorum diyorum
Çok sevdim diyorum
Duymuyorsun sevdaya kulağın sağır mı ?
İnsan sevdiğinin sırtına bunca derdi yığar mı ?
Kendine müptela ettin beni
Bu yaptığın insanlığa sığar mı ?

𝕯𝖊𝖛𝖗𝖎𝖒î
𝕸𝖆𝖒𝖆𝖐.09.10.2025