Munzur baba'ya sırrım var

Munzur Baba…
Sana bir sırrım var.
Dağlara söyleyemedim,
Yola anlatamadım.
Ne bir dede duysun istedim,
Ne de bir pir bilsin.

Bu sırrı sadece sen alırsın,
Çünkü su gibi taşırsın,
Ama gürültü etmezsin.

Ben birini sevdim Munzur,
Dersim gibi birini.
Suskun, dik,
Ve yanık bakışlı…

Ama töre susturdu dilimi,
Yol bekle dedi…
Ben de bekledim.

Ben ona bir türküydüm,
O suskun bir dağ…
Söylesem yıkılırdım,
Sussam dağıtırdım kendimi.

O gitti Munzur,
Sana yakın bir dağa doğru…
Ben ise burada kaldım,
Senin eteğinde bir dua gibi.

Şimdi sen akıyorsun,
Ben susuyorum.
Sen çağlıyorsun,
Ben içimden “Yol ola…” diyorum.

Munzur Baba,
Al bu sırrı…
Bir gün geri getir diye değil,
Unutulmasın diye.