Munzur Şiiri - Şiirimsi Adam

işte orada,
terkedilmiş terkettirilmiş dağların en yücesinde bir nergiz...
selamı sorulmaz nicedir el diyarlardan...
işte orada,
yıkıntı duvarların arasında yanan yarım sigarasıyla,
diz çöküp üzerine günbatımına karşı,
ve damların üzerinde kokusu kalmış şerbet esintileriyle...
işte orada,
bir yer sofrasında kurumuş kalmış bir parça ekmeği,
demi kendinden ağır çatlak bir cam bardağıyla...
işte orada,
orada işte...
göçenlerin dönüşünü gözler gam geceleri...
yanmış ormanları bekleyen bir çift göz,
sırtlarında yırtık çullarıyla katırlarını bekleyen...
işte orada,
durmakta hala,
munzurun soğuk sularına banmak için,
yanan yüreklerini...