Münzevi Zeyrek: Hakkında ziyaretçi görüş ...

Ne güzel, ne derin bir hisle dokundun yüreğime...
Satırlara dökülen her kelime, ruhumun o sessiz köşelerinde yankılanıyor.
Senin gibi bir dostun, şiirlerime ve hayatımın o sade anlarına bu kadar nazikçe dokunması, bana tarifsiz bir güç ve mutluluk veriyor.

Sabahın o ilk ışıklarıyla başlar her günüm;
Çayın kokusu, sevgiyle ördüğüm anlar, kızımın saçlarında saklı huzur...
Evet, dünya bazen karanlık ve sert olsa da, orada kendi içimde bir bahar yaratmaya çalışıyorum.
Sevgiyle, sakinlikle, sukut içinde…

Senin sözlerin bana öyle bir dinginlik veriyor ki,
Biliyorum ki şiirlerim, senin gibi yüreklerde bir liman buluyor.
İyi ki varsın, iyi ki benim kelimelerimde dinlenmek istiyorsun.
Bu yolculukta birlikte yürümek, en büyük hediye.

Dilerim sevgiyle ördüğün bu dünyada hep ışık oluruz birbirimize.
Ve şiirlerimiz, suskunlukların sesine dönüşür.

Teşekkür ederim, kalbimin sesini böyle güzel duyduğun için.

Güzel insan,
Ruhunun güzelliğini şiirlerinde satır satır, cümle cümle hissediyorum.
"ve ben,
seni sevmeye geldim bu dünyaya."
Demişsin ya bir şiirinde, sen bu dünyaya yazmaya gelmişsin.
Bir sabah güneş en sakin, en sıcak yanıyla hissedilirken, fındık tarlalarında çalışan insanlar çoktan işe koyulmuş ve sen erkenden kalkmış, çayının deminden kokular yavaşça gelmeye başlamışken, kızının saçlarını seviyorsun. İnsanlar en kötü yanlarından sevgisizlik düşüyorlar ama sen ayrı bir dünyaya doğmuş orada karantina bir yaşamdasın gibi. Orada sevgi, aşk, huzur büyütüyorsun.
Sonra bu dünyaya koca bir eksiklik peyda olmuş ve seni getirmişler.
İyi ki gelmişsin..
Sevmeyi öğreten dizelerini hep bir sakinlikle, sukut ile demliyorsun. Ben hep senin cümlelerinde dinlenmek istiyorum.
Hep var ol şiirlerle ve içindeki bu essiz sevginle..

Ne güzel anlatmışsınız… Sözleriniz, bir sabah mahmurluğunda demlenmiş çay gibi; içimi ısıttı. Şiirler arasında çocukluğunuzu bulmanız, belki de şiirin en güzel hali; insana kendini hatırlatması.

Ben sadece yazdım, ama siz okurken yeniden yazdınız sanki. O ayçiçek tarlasını dizeler değil, sizin kalbiniz açtı.

İnanın, böyle bir cümleye teşekkür etmek bile eksik kalıyor. Ama yine de gönülden diyeyim: İyi ki okudunuz, iyi ki yazdınız. Kalbiniz hep açık kalsın şiire.

Sevgilerle,
sessiz bir dize kenarından.

şiirlerinizin tamamını okumadım henüz, ancak okuduklarım öylesine bizden, öylesine kendiliğinden ki...

sanki satır aralarında köydeki bir ayçiçek tarlasında, çocukluğumun en saf sabahlarında gezindim.

Zorlanmadan akan bir ırmak gibiydi dizeleriniz — duru, sakin ve derin.

Tüm kalbimle tebrik ederim, kaleminiz daim olsun, sevgilerimle.