Yeni bir şey söyle, bin yıldır bilinen…
Yeni bir şey göster, her anda görünen… Taze duygular kat, keşfedilmemiş,
Güzeli anlat bir daha, yeniden!..
Uzun uzun yazarak, anmak geldi içimden...
Bilemedim ki nasıl, başlasam ve nereden?
Anlatacak çok şey var, saklanır hâtıralar!
Yâd etmek de güzeldir, söz edelim mâziden...
Mektuplar gözlenirdi postacının elinden...
Bitmez bu keşmekeş bu yorgunluk.
Ruhları sarmış garip yoksulluk.
Uzunca bir yol, bitmez yolculuk.
Biz burada konuk; dünya istasyon…
Ey kalem, yaz yazgımı!
Anlat tüm gözyaşımı.
“Ağlamak yok, yeter” yaz!
Mutluluk çiz resmime,
Müstesna bir eser yaz!
Çok sesliyim müzikten,
Gönül dünyam her renkten,
Açık kalsın pencerem,
Beslenirim o kalpten!
Seyir, en ulvi zevkten
Arar kendini insan, gaye nedir dünyadan?
Hayal meyal hatırlar, uyanınca uykudan.
Derin bir felsefedir insan sevgi ve fıtrat,
Aşkın güzelliğidir zifiri ayırır nurdan!
NİYAZ
Kimseye yok sitemim,
Tek sana şikâyetim!
Kâh serzeniş belki naz,
Her şey içli bir niyaz.
Kopunca kıyametim,
Sidretü’l-Münteha; son katıdır semanın,
Aşkla geçilir ancak, mahremidir Zat’ının!
Cebrail’in makamı, keyfiyeti bilinmez,
Cennette gölgeliktir dalı sidre ağacın!
O kapkara gözlerinde
Siyah tebessüm!
Ayrılık hasreti yorgun gönlümde…
Duygularım kara bulutlar misali,
Düşerken gözyaşım gibi
Salıverdim ruhumu rüzgârlarına,
Konarken arşının yamaçlarına,
Veçhini seyreder huzuru kalple;
Ne diler ne dinler susmuş âlemler.
Âşıklar uçuşur semalarına,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!