Hani kendince herşey yolunda giderken sebepsiz zannettiğin daralmaların olurya
İçin sıkılır hani
Ruhun özler ötelerde Bir Yar
Hasret sancısı sarar tüm seni Ait
olduğun yere doğru uçmak isteyen bir kuş gibi
Sen buralı değilsin hapsetme kendini haydi uç özgürce dercesine
Feraset gözüyle bakan
Seni hülya bilir İnanan
Sadece nefeslik yer olan
Sana kanarmı Yanan
Topraktır senin metan
Son nefeste geride kalan
Gönül aynanda seyredince kendimi
Yüzleşmek zor mu zor
Neren doğru ki Ahu zar
Geçmişe keşke demek
Bir daha yapmayacağımın sözü ve terk
İç harap dış harap
Alışır insan yaşadıklarına
Hayatta çok hadiseler olur da
Alışan akıl düşünmez olan biteni
Meleleke haline gelirde göstermez
yanlışlarını
İnce düşünmemek vazgeçmektir aslında İstikbalinden
Bu kalbe senden başkasını alma Allah’ım
Masiva çölüne salma Allah’ım
Nefsi terbiye çok zor imiş
Bu nefsin eline koyma Allah’ım
Cemalin güneşmi aymı desem
Nurunun şavkı yaktı be gülüm
Yıldız misali ömrüme kaydın
Gönlüme ziya saçtın be gülüm
Yusuf gibi kuyuya düşmüş gibiydim
Bir bebeğin annesine olan
muhtaçlığında
Bir yaşlının acziyetinde
Bir hastanın çaresizliğinde
Bir mezarın başında hiçliğin
Yokluğunda
Soruyorum ey gönül
Nerden geldin bir sorgula
Bu gidişin nereyedir
Be hey gönül bir sorgula
Soruyorum ey gönül
Burasıda neresidir
Bilemedim bilemedim
Allah Yarmış bilemedim
Ne bu ömrü ne bu gönlü
Yar yoluna seremedim
Avundum fani sevgilerle
Yar sevgisin bilemedim
Sen gelince güller açtı gönlüme
Hazan mevsimim yaza döndü
Bakışın değince viran olmuş kalbime
Sarsıldı mekanlar oldu tarumar
Farkına varıpta şimdi öğrendim
Dünya idi hayalim döndü ukbaya
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!