Münevver Şıpka Şiirleri - Şair Münevver ...

Kaçırma Zamanı

Kaybolduğun yalnızlığında,
Gecenin koyu karanlığında,
Uzanan bir el var sana,
Korkma güvenle tut onu!

Kıskanır mı insan, kıskanıyorsun işte!
Ağaçların koynunda barınan kuşların sesiyle,
Sabahın serinliğinde meltem okşuyor toprağı.
Döktüğün su buluşuyor da DNA sıyla.
Dokunuyor dokunamadığına,koklayamadığına
Kıskanır mı insan ,kıskanıyorsun işte!

Ben miyim bu aynadaki yansıma?
Ben miyim bu tiyatral siluet?
Sahte bir duruş,bir kibirli eda?
Çakma Ben istemiyorum
Tıpkı çakma hayatlar istemediğim gibi.
Sahte pozlar,zoraki gülüşler,

Naz Makamı'mdın Sen Benim
Saklı bahçede su sesim,
Ayım,yıldızım,güneşim,
Sen'din neşem,Sen'din derdim.

Naz Makamı'ndım Ben Sen'in,

Dağlarında gezip,akan sularından içtiğim,çok hoşuma giden yerlerin kimse bilmesin,kirletmesin düşüncesiyle yerini bile tarif etmediğim,ağaçlarına sarıldığım,çakalını,geyiğini,kartalını,leyleğini gördüğüm,çadır kurup yattığım, çiçekleri koklayıp meyvesini yediğim ahh Yurdum ormanları,ah Bilecik,Sakarya,Afyon,Muğla,Manisa,Eskişehir, Bursa...Ah Karabük ah yeşiline aşık olduğum,doğadaki özgür geyiği gördüğüm,ah ayılar,kurtlar...insan işte hepinizden vahşi çıktı,yaktılar ve çaresiz bıraktılar...İyileri de vardır insanoğlunun.nesli tükenmekte olan..Bir yağmur yağsa göklerden bir nefes alsa bu ateş sönse...Ah benim orman denizlerim,ah benim kaplumbağam,tilkim...ah yeşiline olan sevdam...kokusuna doyamadığım..Ben nasıl anlatırım orman kokusunu torunuma şimdi?Yeminleri var hepsini yakacaklar sanki kendi ateşlerinde yansınlar...
Münevver Şıpka
27.07.2025

Bir ay doğar penceremden,
Işığı karanlıkla cebelleşen.
Nağmeler fısıldar inceden..
Bir ay doğar,geceden,pencereden
Yüreklere sızı düşer inceden.
Kırık kalpler,buruk acılar,

Kaç giden gitti bu diyardan ?
Erken giden de neydi bu acele ?
Selam söyle benden önce gidene .
Giden döner mi bu yere ,
Giden döner mi bu ele ?

Ben birini sevdim,çok sevdim
Sevgim özleme döndü,
Özledim,kavuştum,
Özledim kavuşamadım.
Kavuşamadım, sonsuzluğa uğurladım.
Seneler geçti,

Günışığının son dokunuşlarıydı bunlar,suyun tenine.
Artık yaza veda demek gerek yavaş yavaş.
Aşkın her rengi kapıda,
Ve ormanlar,ve dağlar...
Sarı ,yeşil ,kahverengi ,yeşil ve turuncuya boyanmış
En güzel mevsim geldi çattı!

Terkedilmiş bir şehrin ızsız sokaklarında
Meydan okuyabilir misin bu kahrolası dünyaya?
Sesini duyan olur mu,
Peki bu çığlıklar sesini duyan olmayınca bir anlam taşır mı,
O zaman sus,unut,yorma,yorulma...
Sus sükuneti bozma