Yanan bir mumun gözyaşı
İnsana kendini hatırlatır.
Karanlıkta yok olurken
Hem yok olup hem ağlalarken
Bir iz bırakmaya çalışır.
Kimbilir belki bir güneş olamadığına
Belkide sessizce yok olduğuna...
Biriktirir sadece ılık gözyaşlarını
Biriktirir çünkü tek şahidi onlardır...
Kayıt Tarihi : 17.1.2001 16:43:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!