Mümin Çelebi Şiirleri - Şair Mümin Çelebi

Kaybolan benim görünmeyen bir yerde
Durmadan yürüyorum bilinmeyen meçhulde
Rastlanmadı izime uzun yıllar geçsede
Savruldum ben bazen rüzgarla bazen esen yelle
Hafızam yoktu yerinde tanıyamadım kiseyide
Sürüklendim kimliğin olmadığı yaban ellerde

Bir tim kınalı kuzu birden vuruldu
Kara haber bu,bir ulusta duyuldu
Uzanmış bedeni yatmış duruyordu
Şehitler anaları acıya doyurdu

Mehmetçik istikamet dağlara

Neden kapandı kapıların bana
Bir umut ver sen kapıları arala
Nasıl sevdiririm kendimi sana
İnsan kıyabilir mi dostlarına

Neden kapandı kapıların bana

Bölücü terör göründü geliyor ana
Omuz omuza verdik sarıldık silahlara
Asla ihanet etmeyiz biz bu vatana
On yedi şehit verdik sakın sen ağlama ana

Bu illet terör hiç bitmeyecek mi ana

Oturdum bir başıma gölgede akşamın karanlığında
Bir ağacın yanında ay ışığında, yıldızlar altında
Rüyada değilim, sen diye serap görüyorum aslında
Binlerce seni görüyorum, hepsi duruyordu karşımda
Ben seni unutamadım ki hep takılı kaldın aklımda
Kopartıp atamadım, sensizliğini taşıdım yanımda

Özledim köyümün o taşlı yollarını
Çamurdan yürünmeyen patikalarını

Özledim o yemyeşil dağlarını
Yamaçlarda açan papatyalarını

Hayatımın en güzel çağında çalıştım
Çeyrek asır geçti sorumluluğa alıştım
Bin bir çeşit insanlarla tanıştım
Hayallerimi süsleyen emekliliğe ulaştım

Yıllar boyu aç kalmadım ama ben adam olmadım

Atatürk kurtardı şu cennet vatanı
Dünya kabul etti o başkomutanı
Türk halkının en büyük kahramanı
En zor koşullarda savundu hakkını

Dağılan asker toplandı kurdu ordu

Hayat mucize sunmadı
Sinem bir huzur bulmadı
Gönlüm hiç mutlu olmadı
Can bedenden haz almadı
Bana bende yer kalmadı

Bayram

Uyandım sabahın erken saatinde
Balkondan selamlaştık komşularla
Günaydınlaştık katıldık bayrama
Gerek yok kucaklaşıp sarılmaya