Mum yanıyordu masada
Işıkların yansımasıyla
Anılar bir bir kayboluyordu
Hayallerim yarınlarım bir bir soluyordu
Yarım çayın dumanıyla
Rüyalarım sensizliğiyle buhar oluyordu
Mum yanıyor masada
Gecenin içinde bir bir hasret yıldızları sönüyordu
Mum ışığıyla bir başka deşiyordu hüzün
Gözyaşlarım saklanıyordu gölgesine
Efkârınla yatırıyordum
Sensizliği kefenlere giydirerek çaresizliğin
Musallasına yatıyordum
Mum ışığı yanıyordu masada
Elimde yırtık sönük bir resim
Ve
Sensizliğin solmaları yakıyorum
Mum ışığının karanlığına son kez
Sensizliği gömüyorum
Tek nefesle üfleyerek
Gidiyorum
Kayıt Tarihi : 9.9.2017 14:06:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!