Kendimi sokak çocuklarıyla mukayese ediyorum.
Öyle terli, öyle aç ve öyle susuz sıcaklığa.
Onlar gibi sıcağı hissediyorum,
Onlar gibi kardan nefret ediyor, yağmuru oldukça seviyorum.
Seni yâd ettiğim akşamlarda,
Kendimi bir sokak çocuğunun bruva çiziminin başında buluyorum,
Öyle yorgun, öyle koşmuş ölüme doğru.
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta