Mükafatsız İfakatım Şiiri - Sabit Bodur

Sensiz bir kaderi bana nasip etme,
Gözlerim hep seni arar, Yeşilim.
Mesafeler ayırır bazen, uzağım,
Ama ruhumla sana hep yakınım.
Hayallerimde bir taht kurdum, sarayım,
Sen orda hükmedersin, sultanım.
Tek duam var gönlümde, emelim,
Senle başlar her şey, evvelim.
Son nefeste bile adın, ahirim,
Senle parlar dünyam, gündüzüm.
Karanlıkta yol bulur gözlerim, gecem,
Mutluluk seninle gelir, saadetim.
Kalbimde bir yuva o sensin, evim,
Zaman seninle anlamlı, saatim.
Beni aydınlatır gülüşün, ışığım,
Hayat bulur içimde tonların, rengim.
Tutuşur yüreğim senle, alevim,
Sevmekten başka günahım yok, suçum.
Senle yeniden doğarım, mükafatım,
Yaralarım kapanır ellerinde, ifakatım.
Biricik sevdam, ebedi sırdaşım,
Bir Muhibbi'ye döndü Sabit'in,
Amma ve lâkin
Seni çok özledim Hürrem'im.