Muhtaçken! Şiiri - Mustafa Cilasun

İçime
Akan bu gözyaşlarım
Yıllardır yordu billahi söz etmesem de

Kimseden
Bir şey dilenmeden
Sessizliğime demlenerek tükensem de

Yârden
Halden, kalpten hiç
Serzenişte bulunmadan nefeslensem de

Gidiyorum
İşte, nihayetin sancısıyla
Ahvalimin serencamında hadsiz kalınca

İcazet
Tavassutları varlık olunca
Fakirlik boynumda, solgun adımlarımla

Korkarım
Gaybı açılımlardan
Kalbim inkişaflara bizarlıkta muhtaçken

Hukuktan
Müstağni nefesler
Ekâbirce tasallut ederken tebaa terden

Halim
Düşüncelerde hederken
Kendimi tanıtmak için hayli seferberken

Edebe muğayyir
Onun için adap nazarlık seyir
Halinden habersizse sefil mi o kadar sefil

Vaziyet
Edenler nitelikte sorunlu
Gurur mu onurdan azade halde bulununca

Meziyet
Nüfusa hasredilen olunca
Hak, adına çok korkula, mazlum için yanıla

Yetimlik
Taş yastığa muhtaçsa
Toprak yatak olarak son yolculuksa hayrola