Muhtacız Şiiri - Salih Enes Bektaş

Biz insanlar olarak sevmeye,sevilmeye muhtacız.
Sevilmeden sevmeden yaşam olur mu?
Olursa ne kadar yaşanabilir ölüme dek mi ?
Bizler topraktan yaratıldık.
Ve yine oraya döneceğiz.
Her şey de bir döngü,kozmoloji var.

Hayvanlar bile yaş akıtabilirken
Canı yanarken yemeğe içmeye
Sevmeye sevilmeye muhtaçken
Bizler kim oluyoruzki
Kendimizi insan dışı nitelendirebiliyoruz.

Herkes bir şeylere muhtaç kısaca
Kimi ihtiyacını giderip mutlu şekilde yaşıyor.
Kimine hiç adıma yeltenilmemiş.
Ve o kişi adım atmaya yeltenirken
Ayakları kesilmiş.

Bir bebeğin ilk doğdunda ağlamaya,anne Şevkatine
Kendi fikrine sahip olmayan bir insanın
Tırnaklı cümlelerden kurtulmaya
Bir başkasını eleştirirken
Karşındakinin içini aklını düşünmeden Konuşmamaya
Dönüp kendine bakmaya ihtiyacı var.

Sevmek için aşık olmanın gerekmediğini
Kendimizi geliştirdiğimizde
Zarar değilde kendimize topluma
Geleceğe bir yatırım yaptığımızın
Herkesin bilmesine ihtiyacı var

İçini yakıp kavuran bir dert olduğunda
Gerçek samimi dostlara veya
Yanında kimsen olmadığında
Bazen kendinle konuşmaya
İşin içinden çıkamadığında
Ağlamaya ihtiyacın var.

Bir şeyi Değiştirmek için adım atmaya gerek Olmadığını düşünmemeye
O şeyi başlatan olmaya
Ben yapsam nolcak demeden yapmaya
Ben yaptım bi daha yapmıycam deyip Yapmamaya
Hepimizin ihtiyacı var.

Rızık Allah'tan deyip yan gelip yatmamaya
Sürekli çalışmaya çalışkın olmaya
Yeri geldiğinde aza kanaat etmeyi bilmeye
Yeri geldiğinde dahası için ter dökmeye
Bir başkasına yardımda bulunabilmeye
Cimriliği bırakıp cömert olmaya
Eline biraz para geçince harama bulaşmamayı
Saçıp savurmamayı birikim yapabilmeyi
Hepimizin bilmeye ihtiyacı var.

Hayatta bir umuda bizi meşgul edecek şeylere
Yaptığımız fiilerde bir anlam mânânın olmasına
Yapılan ibadetle ruhu beslemek zorunda olunan
İnanma ihtiyacı var.

Edicek dua bulamayıp
Halinden memnun olmayanlar
Aldığın nefese şükretmek
Bir daha o nefesi alamamak var.