Muhtacım buna Şiiri - Arif Kart

Oturulmuş ve de rahat
İçi boş duruyor
Kahvesi hazır gayette tok
Aksediyor gözleri duvara sıkkınlığı
Öyle diyoruz değil mi sıkkınlığı
Sebebi sorulmadan giderilmeli
Eskiye kayıyor aklı , neşe bulmalı
Peki sadece neşe mi arıyor ? Asla !

Hüznü arıyor anılarında
Ve sadece değil hatıralarında

Ruhuna gömdüğü sancılarıyla bir anda
Bir anki donuklaşmış gözleri
Kulağında, düşünülmeden çıkan sözleri
Vücudunda bir sıtma nöbeti
Acıyla sarılmış ,
Oysa bedeni değil
Beyni tadıyor ağrının ve hüznün
en güzelini
Uyuşturucuya bağlı olmak gibi düşünün
Farkı var elbette bunun
En uzakta kalana bile bir gün vuracağı
Ayda yılda bir, kimi yedi yılda bir yaşar bunu
Bazısı müptelasıdır artık bunun
Bu onsuz yaşayamayanlarındır artık