karanlığı jenerik alkışlamak gibidir izm
iz sürmeden sürmeli rimeli
afedersiniz,
izin verin biz şu yan koltuğa geçelim
akmasın aman rimelin,
patlamış mısıra çok para verdim
Yolun sonundayım
Marmarayda fark ettim
Bittiğini sokağın
Birkaç polis yeni mezun oturuyordu
Yaş çatlasa üçtür benden farkları
Artık bıktım yazmaktan.
Elimde nasırlar
Tadıma bakan kağıtlarla.
Nasırlar, hep aşk yazmaktan.
Aynaların sırrı, büyük olma arzusu.
İnisiyatif diye yazılır,
insiyatif diye okunur
Geçen de bir romanda okumuştum,
diyordu ki şiir mi yazacaksın:
objektif olacaksın
zaten kimse
durup da okumayacak
ister merdiven
gi bi ya da tür k çe bil
mi yo r muş gi bi ya za
bil i rim
FİLMDE KAMERA SAPIKTIR, RÖNTGENDİR
Evine girdi, karanlık, ışığa yeltenmedi
Bir mor koltuk, aralık, elinde mızrak beklendi
Bir ad bir isim, rastgele, bu iki garibe vermeli
zaman kıvranır altından dizin
çok paralı bir askerin
savaşlar hayatın ücretsiz tek müzesi
yaşamak? yaşamak ölmek demektir
biliniz- bilirim.
Yağmurda ıslanan kadının cebinden
yalnız ev anahtarının çın çın sesi
Bacakları çok güzel kadının
bacakları ne güzel, ah bir de dans ederdi
Gözünde fazla büyütüyorsun
Çantana sığar mı Dünya
Öyle değiştin ki bilemezsin
Teşekkür ederim, durduğun için
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!