Muhiddin Mete İyidoğan Şiirleri - Şair M ...

burnuna düşen yıldırımın kabahatini
başıboş dolaşan bulutlarda arayan
yosmalara yazılmıştır bu yazı

elindeki keseye lokma doldururken
eskişehirin en güzel

Gözümle arayıp o gül cemâli
Özümle her şeyde gördüğüm SİNEMM
Yok kâinat gibi ucu bucağı
Aşkın dimağımda sonsuzluk SİNEMM

Hakikat senmişsin, sana imânım

Bilemedim
nasıl söndürür
alev alev tutuşmuş bir çift yeşil gözü
çırpınan bir kelebek kanadının esintisi

Sevgilim

boğazımda tükrük kalmamasındandır
kaktüse benzemesi dilimin

Gözlerin
Bazen görür
Bazen de dil döktürür

Ayakların
Bir evine

Çığırtkanlığıma bakıpta
Savaşmaya hazır bir
Cırlavuk
Sanmayın beni

Başım sıkışmaya görsün

Ey! saçları salkım söğüt
Yüreği kocaman kadın
Issız bir ormanın verdiği huzurdur
Bendeki karşılığı adının.

bir gün sonra
bir gün kalacak
bana gelmene
bir gün kalmasına

Gök, yüzünde gizlidir.
Gülüşün, bir Gül'de.

Sen ne zaman gülsen,
Gül yağar gök yüzünden.