Muharrem Öztürk Şiirleri - Şair Muharrem ...

Her zaman böylesine güzel,
Fakat sensizdi.
Sensizdi körfez'deki martılar.
Ama şimdi...
Seninle dolaştım kordon boyunda
Palmiyelerin yapraklarında saçların,

Hepimiz bir çiçektik,
Karda üşüyüp,
Rüzgarda fısıldayan.
Önümüz güneş,
Arkamızda umutlarımız.
Yerde kar,

Hergün seni sordum,seni aradım,
Belki birgün seni bulurum diye.
Bıkmadan her sabah saçın taradım,
Sen seversen mutlu olurum diye.

Coşkun sular gibi coşup çağladım.

Bırakma beni burda, ne olur bir daha gel!
Gel ümidim benim,gözlerine yandığım.
Özlem şarkılarından benliğimi kopar,al.
Gel ümidim benim, ömrümü adadığım.

Ben yürüdügüm günden beri,
Ardından gittim Babamın.
Ve ölümüne kadar,
Takip ettim.
Bir yarışçı gibi,
Zamanında kapmak,

Bir fısıltı duyuyorum,
Mehtapta...
Sensiz hıçkırıklarla,
Haykırıyorum.
Üç defa...
İçten,

Penceremde yağmur taneleri,
Ve gölgelerde çakan şimşeğin,
Karanlığı delen ışıltısı,
Uzaklara bakıyorum.
Yaşım ilk onlarda mı ne?
Tam hatırlamıyorum.

Sen hep benimleydin sanki,‎
dogdugun gunden beri.‎
Benimle yasadin.‎
Ve hep benimle kal,emi? ‎
‎ ‎
Biliyorsun benimleydin,‎

Bilmem anlarmısın mutluluğumu?
Gözlerime baksan,
Leyla’nın Mecnun’a baktığı gibi.
Uzanıp, göğsüme yıllarca yatsan,
Bilmem anlarmısın?
Güneş doğmasın’ derim her geceye,

Mevsim sıcaktı,
Aylardan temmuz..
Böyle giderse,sevgisiz, susuz,
Tüm hayatlar kavrulacaktı.

Bir kavgaya düştük, iklimler değişti.