Muhannet Şiiri - Muhayyel Gizliay

Sabah 5 sokaklarda ıssızlık
Güneş tepedeyken zaten şiir yazılmaz
Her şey olsun kanınızda da olmasın kansızlık
Üç hikaye bilmeyle de şair olunmaz

Zerre kadar gözün olmayacak dünya malında
Ama senin olanı paylaşmasını bil
Birde verirsen olmayanı çok sınıpta
O zaman varlık yaşar senden sonraki nesil

Eline saz almayla ozan olunmaz
Tele herkes vurur derde vurmasını bil
Çula vurmayla zarar verilmez
Tozu gider temizlenir yeter ki ilmini bil

İlimi isteyene demiş parayı istediğime
Sen ümidini kesme istemesini bil
Bülbül güle aşıktır gül gülümseyene
Sayfa kirliyse de silmesini bil

Kaderin cilvesi ayırır sevenleri
Belki de sevenler sevsin diye sevgiyi vereni
Yol kısa diye bilinmeyen yola girilmez
Yolunda gidersen yemezsin kader sillesini

Muhayyelim padişah değilsin zaten yok da tacın
Vallahi iki cihan bir araya gelse yok muhannate muhtacım
Gençlik durgunlaştırdı biliyorum çünkü
Ne zamandır kınından çıkmadı kılıcın