Dümdüz bir yoldayım, gidiyorum
Yoluma taşlar atılıyor takılıp düşüyorum
Düştüğüm yerden kakıp tekrar yürüyorum
Karşıma dikenler çıkıyor boğuşuyorum
Neden yürümekten vazgeçemiyorum
Yürürken, koşan insanlarla karşılaşıyorum
Sednaya'da akan kan olmalıydım bulurdum kendimi bir denizde
Bana ne derdi Müslümanlar akmak için bulurdum kendimi bir derede
Kum ve taşların feryatları imrenirdi çığlıkları var mıydı kaderde
Esat'dan bir bomba düşer masum gönüllere olmalı mıydı kederde
Elveda der yarınlar, açılmamak üzere kapanır siyahi perde
Küçükken koşup eğlenir miydin
Yoksa merhametsiz kişilere sakız mı olurdun
Onlar bilmiyorlar mıydı ki kalp kırıklığı ağır bir yük olduğunu
Ah be ölüm bir kere yanına gitmedin ki derdini anlatsın
Derdi büyük olanın gülümsemesi de büyük olurmuş
Xwezî ez dilê wî da bibûma mir
Dema ku ez hilkişiyam dilê wî, yekî li pişta min gezkir
min zivirî û mer
Gava merê binêrim, min fêm kir ku yek di dilê min da mîr
Ez hîn bûm ku tu di dilê wî da ji textê xwe ketiye gelek mêr
Bizim hayallerimiz; Cumhuriyet Döneminde darağacına giden bir adamın, geleceği hayal etmesi gibiydi.
Bizim inançlarımız; Sedneya Hapishanesinde işkenceyle ölen adamın, birgün çıkmasına inananması gibiydi
Bizim sevinçlerimiz; Asr-ı Saadet Döneminde cennetle müjdelenen sahabenin sevinci gibiydi
Bizim umutlarımız; Orta Çağ Döneminde cennetten tapu satın alan adamın huzuru bulunacağını umutlanması gibiydi
Bizim baharımız; 1980 yılında Ulucanlar Ankara Cezaevinde, yaşı büyütülerek idam ettikleri çocuğun baharı gibiydi
Bizim gençliğimiz 1972 yılında Ulucanlar Ankara Cezaevinde idam edilen üç gencin gençliği gibiydi
Mahsun gözlerinle bakma bana
Ben utanırım
Hadi durma birbirimizi seyredelim
Gözlerinin içinde saklı dünyam
Dünyamı keşfetmem lazım
Hadi durma birbirimizi seyredelim
Bêdengî dikeve peravên bajarê min
Ez dîsan digiriyam ser asfalta bajarê xwe
Bêhna mirinê kolanên bajarê min dorpêç kir
Ez niha ji bo min poşman im
Sibê di bin axê de hêvî hene
Saçların mı yağlı urgan yoksa gözlerin mi külden
Nasıl katilim şüpheli olur sarayımdaki kozdan
Küllerin arasına nasıl konur bu kalp, nasıl alırım tenden
Kalbim bu dünyaya denk değil, alır mıyım yârdan
Yolun sonunda ki beyaz ışıktan kamaşır gözüm
Ben dünyanın günlerine siyah derim sen ise beyaz
Ben geceye karanlık derim sen ise ayaz
Ben kalem tutarım beyaz geceye, sende yaz
Mürekkep, beyaz kağıda dökülmesin, yayılır az az
Kanlı mürekkep yayılır bembeyaz sayfama
Karanlıkta yok bir cennet
Kimseye eyleme minnet
Asırlar öncesinden Kalan zinnet
Bugüne gelen sünnet
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!