Muhammedî Nur Şiiri - Erkan Yanbul

Dem zahiridir bil cümle nakışların,
Redd-i iman ile körelmemiş bakışların..
KÜN deyu oldum alem, yönüm zikrineydi..
MUHAMMEDÎ-NUR ile bu gönle varışların..

Hem Şems’i Mevlana’ya götüren neydi?
Bunca zaman beni sana getiren “ney” idi..
HÛ deyu döndüm alem, yönüm zikrineydi..
MUHAMMEDÎ-NUR ile bu gönle HU ineydi..

Düştüm ben bir ah-ı aşkın derdine..
Sorarlar, kimdir bu divâne, derdi ne?
KÜL deyu yandım alem, aşkım zikrineydi..
MUHAMMEDÎ-NUR ile yandım ben gül derdine…

Devran-ı gönlün yoktur SEN’den gayrı nizâmı..
Ahhh yandım, yandım da SEN’den aldım rızanı..
GÜL deyu açtım alem, davet zikrineydi..
MUHAMMEDÎ-NUR ile aldın SEN, benden bu cânı..