Sen giderken sonbahardı buralar
Eski yaprağından boşanmayı bekliyordu etraftaki ağaçlar
Kurumaya yüz tuttu kaç senedir akan ırmak
Göç ediyor her sabah cıvıl cıvıl ötüşen kuşlar
Mevsimlik yağardı yağmur artık oda yağmıyor
Sözlerinde yalanmış meğer
Tıpkı bakışların gibi
Aldandım üzgünüm
Boşa kandırmışım kendimi
Çok şey var aslında
Bir tek aşka yenik düştü
Kalbimdeki muhafız
Zaten son kez atıyordu
Yalnızlıktan bıkan nabız
Onca güzel söz varken
Karanlığın bile kendinden korktuğu vakitlerde geldin hep aklıma.
Ve ben bıraktığın gibi değilim artık; korkuyorum!
Fakat yinede bekliyorum sessizce karanlıkta;
Doğmaz biliyorum senle batan Güneş'im
Ama olsun Dolunay' ında yeter bana...
Kalırsam bir gün
Senden çok uzakta
Esen rüzgara kulak ver
Benmişim gibi sessizce dinle
Geceyi döşek karanlığı yorgan bil
Ve yalnızlığa bırak kendini
alamıyorum sevgini
çünkü verecek hiçbir şeyim yok
yavaş yavaş kesiyorum umudumu
çünkü aşkta takasa yer yok
diyemiyorum sevgilim
Nereden bileceksin sen
Ara ara bakıyorum resimlerine
Onca şey söyledim sana ben
Senden gizlice gözlerine
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!