Hangi esrik gece saklar gölgeni
Ben seni ararken beni kaybettim
Eksile eksile sezdim gitmeni
Ben dünü ararken günü kaybettim
Gezinir dururum meçhul boşlukta
Cihangîri kafese hapsetti yüz dönüşün
Arzı da semayı da titretti yüz dönüşün
Son damlasına kadar israf ettin vefâmı
Tahammül iksirini tüketti yüz dönüşün
Ne zaman şiir yazsam bir yüce dağ yıkılır
Tayfunlar taş üstünde taş bırakmaz ruhumda
İntihara kalkışır art arda pervaneler
İhtimamla yapılan kum kaleler dağılır
Sana aşkı anlatsam mukattâ harfleriyle
Nerdesin, ey düşlerimi süsleyen
Can bahçemde çiçekleri besleyen
Her akşam umutla yol gözlediğim
Fena diyârında tek özlediğim
Hasretinden çırpınır da balıklar
Anlamaz, aldırmaz kalabalıklar
Yağmura işaret deli rüzgarlar
Ruhumu bir sağa bir sola vurur
Boşlukta düşüncem suyu sızdırmaz
Akan gözyaşlarım yürek kavurur
Gidiyorum, gölgem asırlar boyu
Ezelî hükümde vuslat yoksa da
Bıraktığın yerde beklerim seni
Bu aşktan kalbime rahat yoksa da
Dost olurum derde, beklerim seni
Ben hüzne bulanık, sen bahtiyarsın
güldük, ağladık beraber de
Sensiz ağlarım da gülemem ben artık
– Muhammed Said
Okuduğum en güzel şiir olarak kal
Kırayım kalemimi
– Muhammed Said
Ey edalı dilber, ört cemalini
Her göz layık değil görmeye seni
– Muhammed Said
Nice güneş yolladım, karardı pencerende
Gözlerim gözlerini arardı pencerende
Bilmedin...
Kaç atlı asırlarca mesafeyi aştı da
Müjde sunduğum davet eline ulaştı da
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!