Dil lâl olur, söz anlamın yitirir
Dil hâl olur, göz yaşların bitirir
Aşıkla garibin arasındaki fark.
Biz garip, suskun
Bülbül gülü sever
Dâima onu över
Hep kalbinden geçer
Bülbül kendinden geçer
Gülün haberi yoktur
Dayanamıyorum ben sana
Ne sana ne yokluğuna
Eğer yakınlardaysan
Ne duruyorsun daha
Açılamıyorum ben sana
Yazımda kışımda sen
Gözümde yaşımda sen
İçim kan ağlarken ben
Ben yalnızca sendeyim
İşimde aşımda sen
Dilim bundan gayrı dönmez
Ama kalbim pervane olur
Bu ateş asla sönmez
Tutuştukça kalbim kor olur
Gözüm senden başkasını görmez
Mecaz beni hakka götürdü
Kapısına bıraktı gitti
Yolda beni hasret üzdü
Ateşiyle yaktı gitti
Bu ateş sönmez sandım
Sevgi nedir bilmeden
Uzun bir yolda giderken
Nasıl kaptırdım kendimi
Başım kaldırıp görmeden
Yolların ardından durakladım
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!