Yüzüm kadar çirkin uyağım
Ve güneşin üzerinde bir serseri uyanır
Herkes aşkı bir bakışta ararken
Ben bu kambur sırtımı boşluğa dayadım.
Yanisi canım benim, benim canım yok,
zorla sahip olduğum beden bu,
ben bir münafık mıyım?
serazenlerin saldırdığı şehirde
hapsolmuş günahlarım.
ben Muhammed sevgili cariyem,
umutsuz bir ah çekiş yine,
yine zifiri karanlık, gözlerindeki
beni sana bağlayan
hem de en derinden.
bu bedenimden kurtar beni
cevahir,
bir yıldız düşün sarhoş, kainatı tek gezinen,
al elimden hiçbir şeyi, yeter ki her şeyi ver,
ben aradım notalarda sefaleti,
belki ondan kaynaklanır bu olmayan cesaretim.
gözlerine esaretim, cevahir, dinle,
Bozuk bi plağın sesiydi hayat aptal gökkuşağında
Yani hem bu kadar buruk, hem bu kadar hüzünlü,
Ruhunun bedeninden çıktığını hissedersin başını her yastığa koyduğunda,
Doyduğunda....
Sorunsuz hayatımın son soruları bu artık,
Gözünü devirme bana sevgili hiç kimse,
Görmüyor karşıdaki gökkuşağını hiç kimse,
Ben haricinde, sen haricinde,
Bağır lütfen, yüksek bir tepeden, ama sessizce.
Şimdi kalbim odamın duvarları kadar kırık,
Sen toprağın altında, ben yorganımın,
Nasıl yaşıyoruz biz birbirimizden ayrı?
Gözlerin sebebiydi gözyaşlarımın,
Ve bunları yazarken gözüm karardı.
Yokluğun sebebidir mutsuzluğumun,
Umutsuzum, hiçbir şey düzelmeyecek gibi
Hayallerim hayal benim, bir düşler sahnesi
Hedefler gerçekleşir, hayallerse sönük kalır
Mahvolmuş hayatıma lütfen bir dönüp bakın.
Çığlıklarım fazla sessiz, sessizliğim yetersiz
Burnuma gelen Lavanta kokusu,
Ve hayatın kısır döngüsü.
Benim bunalımlarım,
Şizofreni, ömür törpüsü.
Cümlelerimi sonlandıramayışım,
İyi bir insan olamayışım gibi,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!