Normal bir gündü esasında.
Yine sen geldin,
Yaşamaktan da önce aklıma.
Yine sen vardın her yerde,
Sen vardın kuşların dilinde,
Beklemek;
Sabır ve sadakat ile.
Sevgiliye verilecek en güzel hediye,
Hayaller için ödenecek en güzel bedel.
Kapatma dükkanı çiçekçi,
Belki bir çiçek alasım gelir.
Buradan alıp başımı,
Sevgiliye koşasım gelir.
Saat kaç deme sakın,
Birlikte bir hikaye yazalım
İçine de bizi koyalım.
Her satırda aşkımızı anlatalım,
Bir ömür biz olalım, olmaz mı?
Rengarenk çiçekler olsun bahçemizde,
Nasıl olur da kararmaz içi,
Şu karanlık gecede insanın?
Bir meleğin ışığı var sanki
Büyük kalbinde, küçük insanın.
Meleğin elbet var ki bir sihri,
Anlamı değişti her şeyin,
Güzellik ne kadar sen mesela.
Anlıyorum da kuşların dilinden,
Bizi anlatıyorlar birbirlerine.
Sarı karanfilim de konuşuyor,
Saçlarından almış rengini.
Kaybettim gözlerinde kendimi,
Kim bilir neredeyim şimdi.
Keşke desen, buldum seni,
Kalbimdesin sen, seviyorum seni.
Haykırıyorum son kez kendime,
Geleceksin artık kendine,
Sahip çıkacaksın benliğine,
Dağılmak yok bundan böyle!
Bileceksin nereden geldiğini,
Dolunayın baygın ışıkları üstümde,
Lakin yetmiyor küçük dünyamı aydınlatmaya.
Güneşin alevi, ayın nuru üstümde,
Yetmiyor yaşamaya.
Ankara en soğuk gecesini yaşıyor belki,
Sıcak bir yaz, sessiz bir gece.
Sessizliği dinler,
Yıldızları seyredersin.
Çok uzaklara dalar,
Uçsuz bucaksız yerlere gidersin.
Her yerde onu arar,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!