"Ben, Âşık Garip: çiçeği burnunda şair.
Yılanı koynunda, urganı boynunda,
Acıları bir mıh gibi alnında çakılı adam."
Şimdilik bu kadar.
Ağlıyorum babacığım,
Var bir derdim evet,
Var bir sıkıntım söyleyemediğim,
Epey de takıyorum kafama.
İçim doldu,taşıyorum yine satırlara,
Anlatamıyorum baba sana,
Geceler uzun geçip sabahında ezan bitene,
Seher vaktine girip bülbüller ötene,
Karanlık gece, yerini güneşe bırakıp gidene,
Son demlik, son sigara bitene kadar bekledim seni.
Gözlerim kan çanağı, uyku akana,
Hani beş geçe vapurunu kaçırırsınız ya.
Hani buçuk otobüsünü,çeyrek kala uçuşunu.
Hani bir çareniz kalmaz beklemekten başka.
Bu şiir de geç kalınan,ve çaresizce beklenen o dünyalar güzeli sevgiliye gelsin...
Affet beni -sevgilim- sevdiğim diyemedim, sevdiğimi diyemedim geç kaldım.
Esselâmu Aleyküm.
Kağıt, kalem, gökteki hilâl, puslu vakit, buğulu rüzgar,
Vanası bozuk gözler, savrulan düşler, titreyen eller, yıkanan kirpikler.
Hırıldayan ciğer, alkış tutan dişler, dövülen dizler,
Ta içimden gelen sesler.
Biliyorum, ben üzgünüm diye insanlar durup yol vermeyecek bana,
Ve biliyorum, kimse sormayacak suskunluğumun sebebini.
Hıçkırıklarıma kulak vermeyecekler,
Biliyorum, sen de tıkayacaksın kulaklarını, kapatacaksın gözlerini.
Işıkları da söndür olur mu giderken, şu sıralar gözlerim pek hassas pek içli.
Güneşin kızıp kavurduğu sokaklarda aramaktayım hala kendimi.
Gurbette tek mevsim kıştır.
İnsan bir kez gurbete çıkınca,
Kendi memleketi de gurbet geliyor.
Ya bu çağı kendime uyduramadım,ya da kendimi bu çağa.
Sığamadım bana biçtikleri şu kılıfa.
Bu bir tek benim suçum mu?
Terzinin hiç mi suçu yok?
Peki ya kabul edememem bana biçilen bu kılıfı, çağın hangi hastalığı bu?
Susmak...
Göğsünde uyuyamadan henüz,
Dolduramadan ciğerlerimi kokunla,
Henüz bilemeden kokunu,
Ölmek istedim.
Artık ağlamıyorum eskisi gibi,
Eskisi gibi özleyemiyorum da.
Artık ağlamıyorum,
Eskisi gibi üzülmüyorum da.
Keşke, diyorum...
Keşke hiç gelmeseydin de, gitmeseydin bu kadar.
Şimdi ben sevgilim,
Bir başıma, kanat vurmaktayım ayrılığa.
Acılar denizinde, vuslata dek kürek çekmekteyim bir başıma.
Beni ben yapan dertlerimle akmaktayım ay ışığında.
Şimdi sen sevgilim, mecbursun gitmeye,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!