Bir bahar akşamı, sessiz gökyüzü,
Hayallerimizle dolu, içimde nihan.
Gözlerin bir deniz, derin ve mavi,
Kalbimde saklı, bir sevda yudum.
Rüzgar usulca, fısıldar adını,
Bak şu halime ne görürsün
Kimsesiz kalmış bir derbeder
Sevme desemde dinlemezsin
Yeter be gönlüm, artık yeter.
Boynumu büktün bir garib oldum,
Güzel bir sonbahar ekimiydi.
Seni o zaman görmüştüm
Gün güneşli bir pazartesi idi
Göz göze gelmiştik
Gülümsemiştik karşılıklı
Hatırlar mısın?
Sabah güneşi yavaşça doğar,
Uyanır dünya uykusundan, uykusundan.
Yeni bir gün başlar, umutlarla dolu,
Günaydın der tüm canlılara doğa.
Kuşlar cıvıldaşır ağaç dallarında,
Gökyüzü bulutlarla kaplı,
Güneş yüzünü göstermiyor bugün.
Gözlerim arıyor seni,
Ama sensizim, içim keder dolu şimdi.
Güneşsiz kaldım sensizliğinle,
Bir yara var ta yüreğimin içinde
Yol bulupta saramadı hekimler
Felek beni çaldı çaresiz derde
Çaresi bulunmaz dedi hekimler.
Izdırabı büyük sızlatır beni
Tek suçum seni sevmek mi
Her an seni düşünmek mi
Tek kabahatim ölesiye sevmek mi
Umarım sende birini
Benim seni sevdiğim gibi
Tabiatın kucağına düşmüş bir gül,
Solmuş yaprakları ardında bırakırken,
Gözyaşları süzülürken toprağa,
Gökyüzü kara bulutlarla kaplanır.
Rüzgar, hüzün dolu bir melodiyle eser,
Ilm-i hakikat, rehberimdir daima,
Kalbimde bir nûr, aydınlatır her safa.
Cihanın sırlarını, çözmek için geldim,
Sensiz bir an bile, boş kalırım, gel dostum.
Fikrimde bir kıyamet, bilgiye olan aşk,
Ey müminler, kulak verin sesime,
Gözlerinizi açın, bakın derinliğe.
Zaman geçiyor, hayattan bir ders alın,
Unutmayın, her nefes bir fırsattır kılavuz olun.
İman bir nurdur, karanlık yolda,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!