Kim biliyor şiir yazdığımı?
Ya da kimin umrunda?
Benim bile umrumda değil
Benim şiir yazmam.
Zaman sanki durmuş,
Ve ben öğretmeni bekliyorum..
Pencereden martıları izliyorum..
İnsanları dinliyorum..
Ne yapacağımı bilmiyorum..
Bizden olmayacağını anladığım gün bile,
Öldürmedim kendimi, belki bir umut diye.
Neden terkettin beni? Haydi söyle niçin?
Yaşıyorum yine de, sadece senin için.
Günler geçmiyor artık, yaşam biraz daha zor,
Nasılsın sevgilim?
Ben içe kapanık.
Geliyor ayrılık,
Düşünceler kaçık.
Gecemiz bitmiyor,
Ahlâk açık-saçık.
Gecenin karanlığında
Beni gözlerin aydınlatırken,
İkimiz de yanımızda ailelerimizin olduğunu unutmuştuk.
Sanki sadece ikimiz vardık,
Ve başka kimse yoktu.
O gün ne ay'ı gördüm gökyüzünde
Tren nihayet istasyona vardı,
Kalanlar yolcularla kucaklaştı,
Kimi de vedalaştı.
Tren yolcuları aldı,
Ve geriden izledi bazıları ağlayarak,
Bazıları da vedalaştıklarını geri çağırarak,
Güneş doğduğunda anlarsın
Yağmurun lezzetini,
Ve yağmur yağdığında anlarsın
Güneşin kıymetini.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!