Toplar tüyü bitmemiş yetimler çöpten kağıdı,
felek bükmüş bellerini davası ekmek parası.
aşkları sudur, leylaları mahur
aş, gurur uğruna savaşmaktır onların sevdası.
Bilmezler zevki sefayı,
mahşer gelse bile sevdiğim
sen gitme benden
musa denizleri yarsada
bırakma ellerimi ellerinden
içimde sevdan çoşkun deniz
gidersen bir gün benden
çıkar bu canım bedenden
senden başka bir şey istemem senden
nasıl ağlar bu yürek sana bir bilsen
gözlerin ömrümün senedi
savaşın çocuklarıyız biz adımız yetim
zalimlerin cezasını bulmasıdır tek dileğim
onurumuz namusumuzdur Allah kerim
içimde türkü kalmadı ağıt söylerim
içimiz olmuş içmeden sarhoş
Bak su gibi gelip geçti yıllar,
ne kavgalar yaşandı ne aşklar ne acılar,
pişmanlık acı bir ekmek gibidir boğazı yakar.
ne ocaklar söndürüldü savaşlarda,
nede çok ağladı gariban analar.
Üzülme bir akşam çıka gelirim dedin,
kaç akşamlar geçti sen gelmedin.
belki gelirsin diye hep bekledim,
kaç mevsimler geçti ama sen gelmedin.
göz pınarlarım kurudu ağlamaktan,
Bakmayın öyle pencerelerinizden bize
Biz kara incir ağacının yapraklarıyız
Her ne kadar karanlığı kimse sevmesede
Biz sahte gündüzlerin ışığıyız.
Ağlatmayın artık bu köhpe yavrucukları
aşkına yazmışım ne şarkılar.
sen gülüşünle allanmış zambaklar,
içimde tuhaf bir sızı eski anılar,
sensiz yağmıyor bu kente yağmurlar.
yokluğun derin bir mezar
Ayırmış bizi kader güzel yarim,
üzülme sevdiceğim Allah kerim.
bilmem ki hey elalı dilber sensiz neylerim.
Aldırma kır çiçeğim dünya zalim
Bilmem ne olur şimdi halım,
yangın var,ey insanlık yangın,
yanıyor savaş çocukları bir bakın.
siz rahat yatkarınızda uyurken,
sessizce ağlıyor benim canım.
görmemezlikten gelsenizde bizleri,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!