ömrümün en gündüzsüz günleriydi
geceler huzur gündüzler zaten yoktu
ve sen onca saçmalık içinden
zaten gündüzü olmayan ömrümün
en aydınlık gecesiydin
ömrümün en muhalif günleriydi
ben muhalefetiydim sensiz hayatın
saatler bile muhalefeti beş geçiyordu
birde sen vardın
sen aslında antipatik bir muhalifin
sevimli bir yanıydın yalnızca
ben bir sana muhalif kalamıyordum
birde anama
Kayıt Tarihi : 1.4.2002 14:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!